Nieoceniona 
obopólna 
współpraca

źródło: AdobeStock

Sektor kosmiczny jest silnie związany ze światem nauki. Misje naukowe – najambitniejsze przedsięwzięcia, dzięki którym możliwe jest poszerzanie wiedzy o wszechświecie – nie byłyby możliwe bez udziału ośrodków naukowych.

Rozwój sektora kosmicznego jest wspólnym wysiłkiem i sukcesem publicznych i prywatnych instytucji badawczych: uniwersytetów, politechnik, akademii oraz firm prywatnych. Te pierwsze realizują badania na niskich poziomach gotowości technologicznej, głównie prace badawcze. W dalszym etapie do współpracy dołączają firmy, które wraz z jednostkami naukowymi mogą prowadzić badania przemysłowe. W kolejnych etapach, czyli w pracach rozwojowych i wdrożeniach, ciężar prac przenosi się na firmy. Taki rozdział prac gwarantuje odpowiednie wykorzystanie wiedzy naukowej i doświadczenia naukowców, które prowadzą do transferu technologii, a następnie mogą być komercjalizowane – mówi prof. dr hab. inż. Krzysztof Kozłowski, dyrektor Instytutu Automatyki i Robotyki, Politechnika Poznańska.

Oba środowiska muszą działać razem

Bez współpracy obu środowisk niemożliwe byłoby zrealizowanie przedsięwzięć kosmicznych. Uczelnie wyższe dysponują odpowiednią infrastrukturą badawczą, potrzebną do badań i testowania urządzeń produkowanych przez przemysł kosmiczny. Przygotowują też odpowiednie zaplecze kadrowe. Firmy zaś mają kapitał, ale brakuje im odpowiednich technologii do prowadzenia badań i testów. – Niestety współpraca przemysłu z uczelniami w naszym kraju wciąż jest niezadowalająca. Za granicą funkcjonuje to znacznie lepiej....